Update-rapport van 24 maart tot oktober 2017, Tom Johnson, Jr., president, ASI
Toen ik de 17-jarige Theresa Saidu voor het eerst zag in februari 2017, was ik er zeker van dat ze niet kon overleven. Haar hele mond was vol met haar onderkaak die zich had vergroot alsof het een opgeblazen ballon was. De tumor was groot en hard, maar Theresa kon vloeibaar voedsel doorslikken doordat ze dit in haar mond bracht tussen de tumor en haar bovenlip door. Theresa heeft na haar behandeling een geïmplanteerde onderkaak met kunstgebit en ze heeft veel om over te glimlachen terwijl haar gezicht blijft krimpen tot de oorspronkelijke grootte en vorm.
We zagen Aminata Kamara en Aminata Mansaray voor het eerst in november 2016. Ze zaten samen in een Katholiek ziekenhuis in Sierra Leone bij patiënten met botbreuken en botinfecties die werden beoordeeld voor behandeling door een orthopedisch-chirurgisch team dat uit Duitsland kwam. Beide vrouwen werden weggestuurd omdat hun gezichtstumoren alleen konden worden behandeld door neus- en keel (ENT) en Maxilla-gezichtsdeskundigen, en niet door orthopedisch chirurgen. Een van hen, Aminata Kamara, 36 jaar oud, wiens lagere kaak schromelijk werd vergroot door een tumor, liet haar baby dochter op haar rug vastbinden. Hoewel haar situatie hopeloos leek, was Aminata nog steeds in staat om hoop met haar ogen uit te drukken.
Aminata Kamara en haar baby, november 2016.
We hebben beide vrouwen laten beoordelen door de enige kaakchirurg in Sierra Leone in Freetown en ook door de enige KNO-arts. De CT-scans en de biopsieresultaten voor Aminata Mansaray, 65 jaar, gaven aan dat haar pijnlijke tumor, die zich aan de rechterkant van haar gezicht en hals bevond, kwaadaardig was en dat haar geval terminaal zou zijn. We helpen haar met pijnstillers terwijl ze thuis blijft. Er werd ons verteld dat de tumor van de vrouw met de baby, Aminata Kamara, goedaardig was, maar niet effectief kon worden behandeld in Sierra Leone.
Er wordt gezegd dat toen Momoh Kargbo vijf was, hij kiespijn had, en toen twee molaren vrijmaakten en uit zijn bovenkaak werden verdreven. Tegen de tijd dat hij tien jaar oud was, raakten beide kanten van zijn gezicht misvormd door tweelingtumoren die zijn vermogen om door zijn neus te ademen afsneden en zijn boventanden naar buiten duwden. Momoh kon alleen maar slapen terwijl hij rechtop zat om door zijn mond te ademen. Hij was verbannen van het bijwonen van school omdat zijn leraren geloofden dat hij een vorm van een duivel was. Terwijl zijn tumoren bleven groeien, werd Momoh in zijn stad in Sierra Leone bekend als ‘The Tiger Boy’.
Theresa Saidu, Aminata Kamara en Momoh Kargbo waren drie van de zeven patiënten met gezichts- of halstumoren die ASI op 4 mei 2017 vanuit Sierra Leone naar het Kijabe-ziekenhuis in Kenia stuurde (www.kijabehospital.org). Alle zeven hadden hun tumoren met succes laten uitsnijden en keerden op 21 augustus 2017 terug naar Sierra Leone. Theresa’s onderkaak werd vervangen door een titaniumplaat die haar lichaam accepteerde. Ze draagt nu kunstgebit dankzij de kaakchirurg in Freetown. Momoh is nu terug met zijn familie. Hij kan comfortabel slapen en is in september weer naar school gegaan. Aminata Kamara zal moeten terugkeren naar het ziekenhuis in Kenia voor verdere gezichtsreconstructie. Voor nu verblijft ze op de ASI-basis in Freetown en is ze herenigd met haar dochter die haar moeder aanvankelijk niet herkende, maar nu haar heeft geaccepteerd.
Tegen de tijd dat Adamsay Bangura vijf jaar oud was, was haar wervelkolom vervormd door een tuberculose-infectie en waren haar benen verlamd. De grootmoeder van Adamsay bracht haar naar een veldagent in Africa Surgery en ze werd meteen op een zesmaandelijks regime van anti-tbc-medicatie gezet. Na een paar maanden begon Adamsay te kruipen en vervolgens op haar handen en voeten te lopen terwijl de medicijnen de tuberculose bestreden waar het druk op haar ruggenmerg had gelegd. Na zes maanden medicatie kon Adamsay opstaan en een korte afstand lopen met haar handen stevig op haar knieën geplant voor ondersteuning.
Op 8 augustus 2016 stuurde Africa Surgery Adamsay vanuit Sierra Leone naar Accra, Ghana. Adamsay werd gedurende zes maanden in een halo-tractie-apparaat geplaatst in het ziekenhuis van de Stichting Orthopedie en Complexe Spine (FOCOS) (website www.orthofocos.org). Het apparaat stelde haar in staat om in tractie te blijven terwijl ze in een rolstoel zat, in bed lag, en zelfs terwijl ze rondliep. In het FOCOS-ziekenhuis kreeg Adamsay vervolgens een operatie om haar rug recht te maken en haar ruggengraat te stabiliseren met implantaten om te voorkomen dat deze verder instortte. Vervolgens kreeg ze een operatie om haar linker heup te repareren, die ook was beschadigd door de tuberculose-infectie. Adamsay keerde in juni 2017 terug naar Sierra Leone. Ze heeft eindelijk geen pijn meer en er is geen gevaar meer om opnieuw verlamd te raken. Ze kan nu rechtop staan en vrij rondlopen en kan haar leven als student hervatten.
Umaru Toronka, ongeveer 56 jaar oud, leed aan polio toen hij nog een kind was, hierdoor is rechterbeen gedeeltelijk verlamd geraakt. Ondanks dat hij verlamd was, heeft Umaru zijn hele leven als smid gewerkt in een klein stadje in Sierra Leone. Hij voedde zijn vrouw en vier kinderen met wat hij kon verdienen.
Ongeveer vier jaar geleden begon iets de urinestraal van Umaru af te snijden, waardoor hij grote pijn kreeg als hij moest urineren. Hij zocht enige opluchting in het Government Hospital van de stad. De kosten van de katheters en de pijnbehandeling van het ziekenhuis deden de middelen van de familie snel teniet.
Africa Surgery stuurde Umaru naar het Holy Spirit Hospital, Catholic Mission (website: www.hsh-makeni.com) in Makeni, Sierra Leone, waar ultrasone scans en twee operaties werden uitgevoerd om een grote hoeveelheid stenen van zijn galblaas en zijn urineblaas en kanaal te verwijderen. Umaru kan nu normaal plassen en kan zijn leven hervatten zonder ondraaglijke pijn.
De geïnfecteerde en gezwollen linker kaak van Adamsay is bijna volledig genezen.
Adamsay Mansaray, 37 jaar oud, had een rotte tand verwijderd in mei 2017, maar de infectie had zich al naar haar linker onderkaak verspreid waar het bleef etteren, wat zwelling en pijn veroorzaakte. De infectie had mogelijk haar kaak vernietigen, waardoor Adamsay moeilijk kon eten. Het had zich gemakkelijk kunnen uitbreiden en zich snel door haar hele lichaam kunnen verspreiden, waardoor ze had kunnen sterven. Toen ze in juli bij ASI kwam, hebben we Adamsay onmiddellijk naar Freetown gestuurd, waar de enige gekwalificeerde kaakchirurg in het land haar medisch behandelde en het geïnfecteerde botweefsel chirurgisch uit haar kaak verwijderde. Op 25 augustus was Adamsay al weer thuis en op weg naar een volledig herstel.
Dit zijn slechts enkele van de vele gevallen die Africa Surgery heeft bijgedragen aan Sierra Leone sinds Tom in maart terugkeerde naar de Verenigde Staten. De enorme modderstroom die op 14 augustus 500 mensen in Freetown doodde en de grote overstromingen in augustus hebben geen directe invloed gehad op ASI-teamleden of -helpers, voor zover wij weten. We zullen de komende maanden zeer waarschijnlijk worden bezocht door enkele van de gewonde slachtoffers die nog steeds hulp zoeken. Ik zal terugkeren naar Sierra Leone in de eerste week van november, omdat op 16 november de eerste van de vier orthopedische chirurgische teams die Sierra Leone zullen bezoeken van de in Duitsland gevestigde organisatie Ortopaedie-Fuer-die-Dritte-Welt ev. (O-D-W) (website, www.o-d-w.net) aan het werk zal gaan. We hebben minstens zeven jonge personen met klompvoeten om te worden behandeld door de O-D-U-specialist voor verwaarloosde klauwvoet, evenals tientallen patiënten met oude botbreuken en / of chronische botinfecties om een chirurgische behandeling te starten of voort te zetten. Ik zal tot medio april 2018 in Sierra Leone blijven om de Africa Surgery-programma’s te beheren.
De scholen werden in september in Sierra Leone geopend. ASI heeft nog steeds 39 kinderen en tieners op de lijst met studenten die gesponsord moeten worden. Als je een student uit een arm gezin in Sierra Leone wilt en kunt helpen om naar school te gaan, kan een donatie van $ 200 aan ASI ons de nodige schooluniformen, schoenen, boeken en andere benodigdheden bieden en ook om aan de school de vergoedingen te betalen voor uw student voor het lopende schooljaar. Wanneer ik terugkom van mijn bezoek aan Sierra Leone, zal ik een foto en correspondentie voor je hebben van je student.
Bedankt voor je gebeden en ondersteuning zonder welke ons werk niet mogelijk zou zijn.
Tom